Prosighimus in s’imprenta de sa gara de su 1982 in Seui pro Nostra Segnora ’e su monte Carmelu, a mesu trìulas, dae sos cantadores silanesos Frantziscu Mura e Marieddu Màsala (de custa gara amus imprentadu s’esórdiu in su nuemru coladu de Làcanas) Sas insoro sun duas rejones contràrias, comente si costumat subra sos palcos: unu cheret perdonare, s’àteru si cheret vendicare. In custu primu tema nde resultat una dispùta arrejonada cun sabidoria e rimada a galania cun sa métrica justa, comente solian semper fàghere custos duos poetas de prima calidade, pro su tempus de un’ora e mesa de càntigu.
Cando an cantadu in Seui, Frantziscu Mura fut in s’edade de 49 annos e Marieddu Màsala fut a prope a lòmpere a sos 47.
1. MURA (1’00”)
A da chi s’est s’esórdiu finidu
no nde pesamus ateruna ’ia
a fagher custa gara ’e poesia
si nos an a Seui preferidu.
Su cumitadu ’e sa festa ’e Maria
su primu tema a cantare at batidu.
In-d-unu postu dignu mi collocat
ca su perdonu a cantare mi tocat.
2. MASALA (51”)
Sa parte esordiale si est suspesa
però sa zente pro fagher cuntenta,
collega Mura, una cosa ti ammenta
chi no est tropu fàtzile s’impresa:
ma isperamos una bona resa
e de sa prima parte in sorte tenta
sa presentada mi tocat chi feta:
deo devo difender sa vendeta.
3. MURA (1’01”)
Bastat, devet dognunu ispiegare
sa parte sua in tanta fieresa:
tzertamente est difìtzile s’impresa
chi sa mente nos ponet a pensare
ca deo si mi faghen un’ofesa
so obbligadu ’e los perdonare.
Mi devo trasportare totu a pala,
non so in chilca ’e sa vendeta mala.
4. MASALA (44”)
Sas rimas tuas sun bene cumpostas,
gai de cussu tema t’impadrona.
E-i sas partes già paren opostas,
chie nd’ischit cal’est sa pius bona.
Si su perdonu as otentu perdona
e gai a sos bonos ti ch’acostas.
Deo diversas sas leges aplìco
ca tenzo sa vendeta e mi vendìco.